کند و پاش عبارتست از بمباران کاتد توسط یون های گازی شتاب دار (که توسط تخلیه ی الکتریکی بین آند و کاتد یونیزه شده اند)، ایجاد پلاسما و در اثر آن کنده شدن اتم ها یا خوشه های اتمی از سطح کاتد.
در فایل زیر جزییات و مراحل فرآیندهای کند و پاش بر اساس کتاب “پوشش های پیشرفته در مهندسی سطح” ارائه و سپس پیرامون کاربرد این فرآیند در تولید پوشش های ضد سایش و ضد خوردگی پرداخته شده است.

(پرداخت و خرید ایمن و تضمین شده توسط درگاه معتبر پارس پال انجام می شود)
تذکر: هرگونه انتشار این مطلب در فضای مجازی پیگرد قانونی دارد

در این تحقیق، پوشش های نانوکامپوزیتی کروم- دی اکسید تیتانیم اکسید تیتانیم توسط روش آبکاری الکتریکی بر روی زیر الیه ی فوالدی کم کربن از جنس ورق St.37 ایجاد گردید. پوشش نانوکامپوزیتی کروم – دی اکسیدتیتانیم از طریق رسوب همزمان نانوذرات دی اکسید تیتانیم با اندازه میانگین ذرات 21 nm محصول شرکت Evonik با درجه خلوص 99/5 درصد و ساختار کریستالی آناتاس در زمینه کروم پوشش در طی مدت زمان فرایند آبکاری بدست آمد. میانگین اندازه ضخامت پوشش نانوکامپوزیتی بر روی زیر الیه ی فوالدی کم کربن از جنس ورق 30 μm0،St.37 بدست آمد. تاثیر غلظت نانوذرات دی اکسید تیتانیم در حمام آبکاری، چگالی جریان و سرعت همزدن بر روی ترکیب شیمیایی پوشش های نانوکامپوزیتی کروم-دی اکسید تیتانیم مورد بررسی قرار گرفت. مورفولوژی سطح و ترکیب پوشش ها توسط میکروسکوپ الکترونی روبشیSEM مورد مطالعه قرار گرفت. رفتار سایشی پوشش نانوکامپوزیتی کروم- دی اکسید تیتانیم و کروم خالص توسط دستگاه سایش سنج پین بر دیسک و سطح سائیده شده پوشش ها، با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی HNO3 مورد بررسی قرار گرفت. رفتار الکتروشیمیایی پوشش ها در محلول های خورنده مشتمل بر 0/5 موالر 1 ،NaCl موالر NaOH و 1 موالر در دمای 25 ±1˚C توسط روش پالریزاسیون پتانسیوپویش مورد مطالعه قرار گرفت.

دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا

اتصالات غیرهمجنس بین فولادهای زنگ نزن آستنیتی و فولادهای کم آلیاژ و کربنی کاربردهای زیادی در صنایع مختلف دارند. استفاده از این اتصالات بیشتر جنبه اقتصادی دارد. وجود هیدروژن در محیط های خورنده می تواند سبب افت خواص مکانیکی اتصالات گردد. در این پژوهش به ارزیابی و مقایسه تاثیر هیدروژن بر اتصالات به وجود آمده بین فولاد کربنی 70Gr-516A و روکش زنگ نزن 321 AISI و روکش زنگ نزن 347 AISI پرداخته شده است. بدین منظور نمونه هایی از جنس فولاد کم آلیاژ تهیه شد و سپس با فولاد زنگ نزن 321 و 347 ER توسط فرآیند جوشکاری قوسی تنگستن-گاز (GTAW) روکش کاری شده است. سپس نمونه های روکش کاری تحت شارژ کاتدی هیدروژن قرار گرفت و جهت مقایسه با نمونه های شارژ نشده از آزمون های فراصوتی، متالوگرافی، سختی سنجی، کوانتومتری، خمش و آنالیز (EDS) میکروسکوپ الکترونی استفاده شد. نتایج بررسی های بعمل آمده نشان می دهد که هردو روکش مقاومت به خوردگی مناسبی نسبت به محیط خورنده از خود نشان دادند، اما با نفوذ هیدروژن و اعمال نیرو، نمونه ها از فصل مشترک شکسته شد، همچنین در فصل مشترک اتصال 70Gr-516A -321AISI پدیده جدایش اتفاق افتاد. به طور کلی نتایج حاصل نشان داد که روکش 347 AISI مقاومت بهتری نسبت به روکش 321 AISI از خود نشان می دهد.

دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا

در این پژوهش تاثیر ترکیبات بین فلزی در بهبود مقاومت به اکسایش قطعات آلیاژی Mo-Si-B بررسی شد. برای این منظور از طریق فرایند آلیاژسازی مکانیکی ترکیبات پودری Mo 33 Si–57 B– 10 و Mo 30 Si–47 B –23 (اعداد برحسب درصد اتمی) و سپس زینترینگ تحت اتمسفر کنترل شده در دمای ?1200 به مدت 3 ساعت، قطعات بالک Mo-Si-B ساخته شده و تحت آزمون اکسایش در دمای ?1000 قرار گرفتند. خصوصیات فازی و ریزساختاری قطعات آلیاژی با کمک دستگاه پراش پرتو ایکس، میکروسکوپ الکترونی روبشی و آنالیز طیف سنجی توزیع انرژی بررسی شد. همچنین نتایج فازشناسی سطوح اکسید شده نیز مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج آزمون های اکسایش نشان داد که در قطعات آلیاژی با ترکیب اولیه Mo 33 Si- 57 B- 10 علی رغم وجود حفرات بیشتر در مقایسه با قطعات آلیاژی با ترکیب اولیه Mo 30 Si –47 B–23 مقاومت به اکسایش بالاتری حاصل شد. در این قطعات حضور ترکیب بین فلزی Mo5SiB2 موجب شد تا پوسته مقاوم به اکسایش بوروسیلیکاتی تشکیل شود. در قطعات آلیاژی با ترکیب اولیه Mo 30 Si–47 B–23 ، وجود ریز ساختار کامپوزیتی ترکیبات بین فلزی+ مولیبدن شرایط تشکیل پوسته مقاوم به اکسایش را مهیا نکرد. وزن این قطعات بطور پیوسته با شیب ثابت mg/cm2 h 7/ 0 تا انتهای آزمون اکسایش کاهش یافت.

دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا

در این تحقیق رفتار اکسیداسیون پوشش الکترولس Ni-B بر روی فوالد CK45 با استفاده از دستگاه TGA در دمای 600°C ارزیابی شد. نمونه ها بعد از فرایند آبکاری در دمای 400°C به مدت یک ساعت عملیات حرارتی شد. نرخ افزایش دما C/minو°5 مدت قرار گیری نمونه در دمای ایزوترم حدود 3 ساعت و گاز ورودی دستگاه اکسیژن انتخاب گردید. با توجه به داده های دستگاه و همچنین تصاویر SEM از سطح مقطع پوششها نشان داد که پوشش در زمان های حدود 9000 و 12000 ثانیه تحت تاثیر دما و اکسیداسیون دچار ترک شده و میزان و شیب تغیییرات وزن با شدت بیشتری تغییر کرده است. در نهایت میزان تغییرات وزن پس از آزمون 14/2mg بوده است و درصد کل اکسید شدن پوشش بعد از آزمون حدود 4% میباشد. به علت سختی باالی پوشش 1085،HV100، تنش داخلی زیاد باعث شکست قسمتهایی از فصل مشترک پوشش و زیرالیه شده است.

دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا

در این تحقیق آلیاژسازی سطحی آلومینیوم بر روی فوالد زنگ نزن 316 با استفاده از آبکاری الکتریکی نیکل و سپس فرایند آلومینایزینگ اکتیویته باال به صورت تک مرحلهای انجام شده است. با انجام آلومینایزینگ بر روی فولاد زنگ نزن بدون نیکل آبکاری شده پوشش شامل زمینه β-(Fe, Ni)Al همراه به رسوبات )β-FeAl+α-(Fe, Cr است. در نمونههای با ضخامت نیکل اولیه 10 و 20 میکرون پوشش شامل الیههای β-NiAl و β-(Fe, Ni)Al است. برای نمونهی با ضخامت نیکل اولیه 50 و 100 میکرون پوشش متشکل از سه الیه شامل β-NiAl، الیه 15 Ni3 و الیه نیکل باقی مانده است. مطالعه رفتار اکسیداسیون نمونهها نشان داده است که در مورد نمونههای با ضخامت اولیه نیکل 10 میکرونی Al و 20 میکرون رفتار اکسیداسیون به صورت سهمی و در نمونههای با ضخامت باالتر نیکل اکسیداسیون به صورت سینتیک زیر سهمی میباشد.

دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا

مکانیزم عملکرد دو گانه پوششهای غنی از روی که عبارتست از ایجاد عملکرد حفاظت کاتدیک در ابتدای طول عمر و سپس ایجاد الیه اکسید روی و در نتیجه کاهش سرعت نفوذ عوامل خورنده به سطح زیرآیند، به تفصیل تشریح شده است. معیارهای ارزیابی عملکرد این پوششها نیز مورد بحث قرار گرفته و ارزیابی الکتروشیمیایی به عنوان یکی از مهمترین روشها که قادر به ارائه نتایج کمی است مورد بررسی دقیق قرار گرفته است. در انتها نتایج تحقیقات صورت گرفته در خصوص اصالح عملکرد این پوششها که شامل دو ایدهی بهبود هدایت الکتریکی پوشش به منظور افزایش طول عمر حفاظت کاتدیک و بهبود خواص سد کنندگی به منظور جلوگیری از نفوذ عوامل خورنده و کاهش سرعت مصرف پودر روی فلزی میباشد ارائه شده است.

دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا

پوشش های نانوکامپوزیتی Zn-SiC به روش رسوب دهی الکتریکی جریان پالسی از یک حمام پایه سولفاتی تهیه شدند. در این روش، پارامترهای فرکانس و چرخه کاری مورد بررسی قرار گرفتند. خواص مورفولوژی این پوشش ها توسط میکروسکوپ الکترونی روبشی و خواص خوردگی آن ها توسط آزمون پالریزاسیون پتانسیودینامیک در محلول 1M NaCl مورد بررسی قرار گرفت. در بخش بررسی اثر فرکانس، مشاهده شد که با افزایش فرکانس از 10 تا 100 هرتز ، درصد حجمی ذرات رسوب کرده در داخل پوشش ابتدا کاهش و سپس افزایش می یابد. با افزایش چرخه کاری از 10 تا 75% ، ابتدا تا 50% ، درصد ذرات رسوبی افزایش و سپس کاهش پیدا می کند. همچنین با افزایش دانسیته جریان بیشینه، یک مقدار بیشینه از درصد نانوذرات وارد شده به درون پوشش در محدوده مورد بررسی مشاهده می شود. این تغییرات تابع شرایط زمان روشنی و خاموشی در جریان پالس است.

دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا

در این پژوهش سطح نانوذرات اکسیدآهن توسط عامل سیالنی )3- آمینو پروپیل تری متوکسی سیالن( در نسبت های مختلف عامل سیالنی به پیگمنت اصالح گردید. طیفسنجی مادون قرمز )FTIR(، به منظور بررسی چگونگی اصالح سطحی نانوذرات مورد استفاده قرار گرفت. در ادامه نانوکامپوزیتهای پلییورتانی در درصد وزنی 2% از نانوذرات اکسیدآهن اصالح نشده و اصالح شده تهیه گردیدند. خواص ضدخوردگی پوششهای حاوی نانوذرات و بدون نانوذرات توسط استفاده از آزمون مه نمکی و اسپکتروسکوپی امپدانس الکتروشیمیایی )EIS( بررسی شد. همچنین چسبندگی نمونهها توسط آزمون Pull off مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمون FTIR نشان داد که اصالح سطح نانوذرات به طور موفقیتآمیزی صورت گرفته است و با افزایش نسبت عامل سیالنی به نانوذرات میزان اصالح سطحی کاهش می یابد. با افزایش اصالح سطحی نانوذرات بهبود خواص ضدخوردگی در مقایسه با پوششهای حاوی نانوذرات اصالح نشده و بدون نانوذره مشاهده شد

 دانلود فایل pdf این مقاله از اینجا